Μια απαξίωση προς το πρόσωπο τους που παρ'όλα αυτά φέρνει διακρίσεις και μετάλια στις μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις.Όλοι αυτοί οι ήρωες της πισίνας και των δρόμων του στίβου που με όπλα την αγέρωχη ελληνική ψυχή και τα πενιχρά μέσα συναγωνίζονται θηρία και αθλητές με προηγμένη αθλητική παιδεία και υποδομές.
Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του πρωταθλητή Ευρώπης στο μονό σκίφ ελαφρών βαρών Αντώνη Παπακωνσταντίνου(φωτό) όταν ρωτήθηκε σχετικά με την οικονομική βοήθεια που λαμβάνει απάντησε πως αν δεν υπήρχαν οι γονείς του ίσως να είχε σταματήσει να αγωνίζεται.
Η βαδίστρια πρωταθλήτρια Ντρισμπιώτη δούλευε τα πρωινά σε μεζεδοπωλείο για να βγάλει τα έξοδα της και να φτάσει να προπονείται κανοντας την υπέρβαση με την κατάκτηση του χρυσού .
Εν κατακλέιδι η απόλυτη μοναξιά για αυτά τα παιδιά που έκαναν και κάνουν υπερήφανη την Ελλάδα βάζοντας τον εθνικό ύμνο να παίζει κάνοντας να σκιρτούν από συγκίνηση όλους του Έλληνες.
Και σίγουρα ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες όταν έγραφε τα ΄΄εκατό χρόνια μοναξιάς'' ίσως στο πίσω μέρος του μυαλού του να είχε τα παιδιά της Ελλάδας του 2022 των παραμελημένων και μη προβεβλημένων αθλημάτων.
