Με πρωτομάστορα τον ''χερ Ρεχάγκελ'' και εκφραστές παίκτες όχι πολύ μεγάλης κλάσης αλλά εργάτες ,ψυχωμένους και πειθαρχημένους κέρδισαν σαν σήμερα την οικοδέσποινα Πορτογαλία και έπαιρναν το ευρωπαϊκό τρόπαιο. Κάτι που μεγάλες παραδοσιακές δυνάμεις βλέπε Αγγλία δεν το έχουν στην τροπαιοθήκη τους.
Η μικρή Ελλάδα μετείχε μόλις για δεύτερη φορά σε τελική φάση Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος (μετά το 1980) και ήταν ένα από τα αουτσάιντερ του τουρνουά. Έκανε την πρώτη έκπληξη στην πρεμιέρα, νικώντας με σκορ 2-1 τη διοργανώτρια Πορτογαλία. Στη συνέχεια, υπό την καθοδήγηση του Ότο Ρεχάγκελ και με όπλο την πολύ καλή άμυνα προκρίθηκε στα προημιτελικά, απέκλεισε διαδοχικά τη Γαλλία και την Τσεχία και έφτασε στον τελικό της 4ης Ιουλίου. Εκεί, συνάντησε πάλι την Πορτογαλία, την οποία κέρδισε με 1-0, με σκόρερ τον Άγγελο Χαριστέα.
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι κανείς δεν διδάχθηκε τίποτα από το έπος του 2004 και η Ελλάδα γύρισε και πάλι στην μιζέρια και την απαξίωση.Οι ομάδες μας έπεσαν στο rankink των ευρωπαϊκών κυπέλλων ενώ η Εθνική πέρα από μια φωτοβολίδα πρόκριση στους 16 του μουντιάλ του 2014 και ένα πέναλτι μακριά από τους ''8'' δεν κατάφερε να εξαργυρώσει την χρυσόσκονη του Πορτογαλικού έπους.
Για να γυρίσει ''ο ήλιος'' όπως λέει και ο ποιητής θέλει πλέον δουλειά πολύ και η ελληνική νοοτροπία κακά τα ψέματα δεν συμβαδίζει με το πρότυπο ''Ρεχάγκελ'' κάτι που αποδεικνύει πως όλο εκείνο το φαινόμενο το καλοκαίρι του 2004 δεν ήταν τίποτε άλλα παρά η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα.
Πηγή:Wikipedia.
